Ζωή - πρότυπα ενώσεων και χεριών ποδιών σκελετών μεγέθους ανατομικά σωστά

Περίπου η γνώση σκελετών

Μια ένωση ή μια άρθρωση (ή μια αρθρωτική επιφάνεια) είναι η σύνδεση που γίνεται μεταξύ των κόκκαλων στο σώμα που συνδέουν το σκελετικό σύστημα σε ένα λειτουργικό σύνολο. Κατασκευάζονται για να επιτρέψουν τους διαφορετικούς βαθμούς και τους τύπους μετακινήσεων. Μερικές ενώσεις, όπως το γόνατο, ο αγκώνας, και ο ώμος, είναι self-lubricating, σχεδόν χωρίς τριβή, και είναι σε θέση να αντισταθούν τη συμπίεση και να διατηρήσουν τα βαριά φορτία ακόμα εκτελώντας τις ομαλές και ακριβείς μετακινήσεις. Άλλες ενώσεις όπως οι συρραφές μεταξύ των κόκκαλων του κρανίου επιτρέπουν σε πολύ λίγη μετακίνηση (μόνο κατά τη διάρκεια της γέννησης) προκειμένου να προστατευθούν ο εγκέφαλος και τα όργανα αίσθησης. Η σύνδεση μεταξύ ενός δοντιού και της γνάθου καλείται επίσης ένωση, και περιγράφεται ως ινώδης ένωση γνωστή ως gomphosis. Οι ενώσεις είναι ταξινομημένες και δομικά και λειτουργικά.

Ένωση ώμων
Η ένωση ώμων (ή glenohumeral ένωση από το ελληνικό glene, βολβός του ματιού, + - oid, “μορφή”, + λατινικό humerus, ώμος) είναι δομικά ταξινομημένη ως αρθρική ένωση σφαιρών και υποδοχών και λειτουργικά ως diarthrosis και πολυαξονική ένωση. Περιλαμβάνει την άρθρωση μεταξύ της glenoid κοιλότητας της ωμοπλάτης (λεπίδα ώμων) και του κεφαλιού humerus (ανώτερο κόκκαλο βραχιόνων).

Λόγω της πολύ χαλαρής κοινής κάψας που δίνει μια περιορισμένη διεπαφή humerus και της ωμοπλάτης, είναι η πιό κινητή ένωση του ανθρώπινου σώματος.

Ενώσεις του χεριού
Οι ενώσεις στο χέρι είναι ενώσεις που βρίσκονται στο ακραίο τέλος του ανώτερου άκρου.

Οι ενώσεις είναι: Στον καρπό υπάρχει η radiocarpal ένωση μεταξύ της ακτίνας και του carpus. Μεταξύ των καρπικών κόκκαλων είναι οι intercarpal αρθρώσεις και η midcarpal ένωση.

Η καρπομετακάρπια ένωση συνδέει τα καρπικά κόκκαλα με το μετακάρπιο ή τα μετακάρπια κόκκαλα που ενώνονται στις intermetacarpal αρθρώσεις.

Στα δάχτυλα, τελικά, είναι οι metacarpophalangeal ενώσεις (συμπεριλαμβανομένων των αρθρώσεων) μεταξύ των μετακάρπιων κόκκαλων και των phalanges ή των κόκκαλων δάχτυλων που διασυνδέονται από τις interphalangeal ενώσεις.

Ενώσεις του ποδιού

Το ανθρώπινο πόδι είναι μια ισχυρή και σύνθετη μηχανική δομή που περιέχει 26 κόκκαλα, 33 ενώσεις (20 των οποίων αρθρώνονται ενεργά), και περισσότεροι από εκατό μυ'ες, τένοντες, και σύνδεσμοι. Οι ενώσεις του ποδιού είναι ο αστράγαλος και subtalar οι κοινές και οι interphalangeal αρθρώσεις του ποδιού.

Το πόδι μπορεί να υποδιαιρεθεί στο hindfoot, το midfoot, και forefoot:

Το hindfoot αποτελείται από το talus (ή το κόκκαλο αστραγάλων) και το calcaneus (ή το κόκκαλο τακουνιών). Τα δύο μακριά κόκκαλα του χαμηλότερου ποδιού, της κνήμης και της περόνης, συνδέονται με την κορυφή του talus για να διαμορφώσουν τον αστράγαλο. Συνδεμένο με το talus στη subtalar ένωση, το calcaneus, το μεγαλύτερο κόκκαλο του ποδιού, μειώνεται κάτω από από ένα στρώμα του λίπους.

Τα πέντε ανώμαλα κόκκαλα του midfoot, κυβοειδούς, navicular, και τριών σφηνοειδών κόκκαλων, διαμορφώνουν τις αψίδες του ποδιού που χρησιμεύει ως ένας απορροφητής κλονισμού. Το midfoot συνδέεται με τον οπίσθιο και fore-foot με τους μυς και την πελματική λωρίδα.

Forefoot αποτελείται από πέντε toe και τα αντίστοιχα πέντε κεντρικά μακροχρόνια κόκκαλα διαμορφώνοντας metatarsus. Παρόμοια με τα δάχτυλα του χεριού, τα κόκκαλα των toe καλούνται phalanges και το μεγάλο toe έχει δύο phalanges ενώ τα άλλα τέσσερα toe έχουν τρία phalanges κάθε ένα. Οι ενώσεις μεταξύ των phalanges καλούνται interphalangeal και εκείνοι μεταξύ metatarsus και phalanges καλούνται metatarsophalangeal (MTP).

Και το midfoot και forefoot αποτελούν το dorsum (η περιοχή που αντιμετωπίζει προς τα πάνω στεμένος) και το planum (η περιοχή που αντιμετωπίζει προς τα κάτω στεμένος).

Ο ταρσός είναι το σχηματισμένο αψίδα μέρος της κορυφής του ποδιού μεταξύ των toe και του αστραγάλου.